Een vakantie boeken is voor iemand met een zorgbehoefte niet altijd vanzelfsprekend. Er zijn mensen die best even een hobbel over moeten om die stap te zetten. Daarom zijn de ambassadeurs van Het vakantiebureau heel waardevol. Zij kunnen nét even dat duwtje in de rug geven. Margreeth Warrink uit Hoogeveen stapt regelmatig een welzijnsorganisatie of verzorgingshuis binnen om over de zorgvakanties te vertellen.
Margreeth werkte in de zorg en later in het onderwijs. “Met het klimmen der jaren krijg je extra persoonlijk levensfasebudget uren waardoor je wat meer vakantiedagen hebt. Ik kreeg hierdoor gelegenheid om één of twee weken per jaar als vrijwilliger met Het vakantiebureau mee te gaan in de weken voor mensen met (intensieve) zorg en de weken voor mensen met dementie en hun partner/mantelzorger (de ‘DP-weken’).
Ze ontdekte wat een weekje volop aandacht met de gasten doet en werd enthousiast om de boodschap uit te dragen. Margreeth: “Juist met kleine dingen kun je al het verschil maken. Ik kom regelmatig in een instelling waar ik met twee ouderen, die geen directe familie hebben, mee ga naar het ziekenhuis. Ik ben daar inmiddels een bekend gezicht. Ik vertel veel over de zorgvakanties en laat gidsen achter. Ik plak een sticker op de gids met mijn contactgegevens zodat mensen me eenvoudig persoonlijk kunnen benaderen.”
“Vorig jaar heb ik een bewoner uit een zorginstelling aan de hand genomen. Ik ben een paar keer bij hem geweest en heb later ook met iemand van de zorg gesproken. Hij had even dat zetje nodig. Uiteindelijk heeft hij een heel mooie week gehad. Het is voor mij een dankbare hobby geworden!”
“Ik heb ook het idee dat mensen die in de zorg werken, soms even geprikkeld moeten worden om aandacht te hebben voor de zorgvakanties. Ze zijn vaak zo druk met de verzorging van cliënten dat er weinig tijd overblijft voor andere dingen. Ze hebben ook een beeld dat het werk als vrijwilliger heel zwaar is. Mijn persoonlijke verhaal helpt, zowel om zorgvrijwilligers te stimuleren een weekje mee te gaan, maar ook dat ze bewoners kunnen aansporen mee te gaan.”
Zelf meegaan als vrijwilliger is voor Margreeth altijd heel verrijkend geweest. “In de ‘DP-weken’ leer je ook de uitdagingen kennen waar een mantelzorger tegenaan loopt. In de zorg ligt de focus vaak primair op de patiënt/cliënt. In deze weken krijg ik meer zicht op wat een mantelzorger meemaakt. Het meegaan met een vakantie als zorgvrijwilliger is voor mij echt een eyeopener.”
Het werk als zorgvrijwilliger en ‘ambassadeur’ zit eigenlijk verweven in haar hele leven. Margreeth: “Het hoort inmiddels een beetje bij het ritme van het jaar. Ik kies eerst de weken uit waarin ik zelf mee ga als vrijwilliger en bouw mijn eigen vakantie en activiteiten er omheen.
Ik ga regelmatig op stap met een groepje oud-collega’s, we noemen onszelf de ‘vrolijke zusters’. Ik vertel dan ook over mijn werk in de vakantieweken. Het enthousiasme uitdragen zit in kleine dingen. Mijn vriendinnen zijn verrast als ze horen wat er allemaal mogelijk is in zo’n vakantieweek. Hoe mooi is het bijvoorbeeld dat iemand, die zich in het dagelijks leven alleen met een rolstoel kan verplaatsen, in de vakantie ook met een ritje op de duofiets mee kan. Met hulp van een stalift kon de zorggast op de fiets worden geholpen, uiteraard goed gezekerd. En ook met het akkoord van de partner. Het gaf ons allemaal het gevoel dat we echt out-of-the box gingen. Het mooie in zo’n vakantieweek is dat je veel meer 1-op-1 aandacht hebt voor de gast. Dat doet echt recht aan het credo ‘vakantie met aandacht’. Dat gun je toch iedereen!”
Ook ambassadeur van Het vakantiebureau worden?
Denk je na het lezen van dit artikel dat zo’n ambassadeursrol ook wel iets voor jou is? Kijk dan eens op de pagina ‘Word ambassadeur’ of lees op welke manieren je je als vrijwilliger kunt inzetten tijdens een vakantieweek.
