Mijn naam is Elly Braaksma-Gorter, ik ben geboren in 1951.
Ik heb jaren huishoudkunde en gezondheidskunde gegeven op wat toen nog LHNO scholen heette, daarna heb ik 17 jaar als leidinggevende bij de thuiszorg gewerkt.
Twee van mijn zussen zijn jaren mee gegaan als verzorgende bij Het vakantiebureau op de Blije Werelt in Lunteren. Hun verhalen over deze weken spraken me wel aan, maar lichamelijke zorg is niets voor mij. Daarnaast zag ik het niet zitten om tijdens mijn arbeidzame leven een weekje mee te gaan als vrijwilliger.
Toen ik gestopt was met betaald werken kwam ik Mijndert Blanken (manager van Het vakantiebureau) tegen op een pastorale dag. Hij stopte mij het bekende vakantiebureau rugzakje in handen. Toen dacht ik: ‘Laten we het proberen!’. Niet in de lichamelijke zorg, maar als gastvrouw.
Die functie is mij op het lijf geschreven. Zorgen dat mensen hun natje en hun droogje krijgen, maar ook een praatje maken, wandelen als dat nodig is, gewoon meedraaien in het programma van die week.
Als gastvrouw heb je geen band met aan jou toegewezen gasten, maar je moet er voor iedereen zijn. Specifieke wensen op voedingsgebied hou je als gastvrouw goed in de gaten. Soms zijn gasten best beperkt in wat ze mogen eten, dan is er niets leukers dan datgene wat wel mag voor hen te regelen.
Locatie Dennenheul is mijn favoriet, kleinschalig, niet ver van mijn woonplaats. Je hebt als gastvrouw daar ook echt contact met de gasten, dat heb ik op een andere, grotere, locatie minder ervaren.
Zo kon ik een keer naar huis om een koffiefilter en losse filters op te halen om decafé koffie te maken. Er was per ongeluk een heel pak gemalen decafé gekocht i.p.v. de oploskoffie. Uiteraard was deze koffie veel lekkerder. Zo heb ik ook een keer een melkklopper gehaald voor de gasten die graag opgeklopte melk in de koffie wilden. Zulke wensen bevredigen maakt dat mensen zich echt op vakantie voelen.
Inmiddels loop ik vanaf 2015 mee, elke keer is het weer spannend: in welk team kom ik en welke gasten zullen er zijn? Zitten er nog bekenden bij? Als dat zo is, is het weerzien altijd vrolijk. Soms heb ik de naam niet herkend op de lijst, maar dan de gezichten. Iedere keer weer om blij van te worden.
Moe maar voldaan thuiskomen na een week is het mooiste wat er is.
